Markos 10:32-45

10:32,33  Yola çıkmış Yeruşalim'e gidiyorlardı. İsa önlerinde yürüyordu. Öğrencileri şaşkınlık içindeydi, ardından gelenler ise korkuyorlardı. İsa Onikiler'i* yine bir yana çekip kendi başına gelecekleri anlatmaya başladı: "Şimdi Yeruşalim'e gidiyoruz" dedi. "İnsanoğlu*, başkâhinlerin ve din bilginlerinin eline teslim edilecek. Onlar da O'nu ölüm cezasına çarptıracak ve öteki uluslara teslim edecekler.
10:34  O'nunla alay edecek, üzerine tükürecek ve O'nu kamçılayıp öldürecekler. Ne var ki O, üç gün sonra dirilecek."
10:35  Zebedi'nin oğulları Yakup ile Yuhanna İsa'ya yaklaşıp, "Öğretmenimiz, bir dileğimiz var, bunu yapmanı istiyoruz" dediler.
10:36  İsa onlara, "Sizin için ne yapmamı istiyorsunuz?" diye sordu.
10:37  "Sen yüceliğine kavuşunca birimize sağında, ötekimize de solunda oturma ayrıcalığını ver" dediler.
10:38  "Siz ne dilediğinizi bilmiyorsunuz" dedi İsa. "Benim içeceğim kâseden siz içebilir misiniz? Benim vaftiz olacağım gibi siz de vaftiz olabilir misiniz?"
10:39,40  "Evet, olabiliriz" dediler. İsa onlara, "Benim içeceğim kâseden siz de içeceksiniz, benim vaftiz olacağım gibi siz de vaftiz olacaksınız" dedi. "Ama sağımda ya da solumda oturmanıza izin vermek benim elimde değil. Bu yerler belirli kişiler için hazırlanmıştır."
10:41  Bunu işiten on öğrenci Yakup'la Yuhanna'ya kızmaya başladılar.
10:42  İsa onları yanına çağırıp şöyle dedi: "Bilirsiniz ki, ulusların önderleri sayılanlar, onlara egemen kesilir, ileri gelenleri de onlara ağırlıklarını hissettirirler.
10:43  Sizin aranızda böyle olmayacak. Aranızda büyük olmak isteyen, ötekilerin hizmetkârı olsun.
10:44  Aranızda birinci olmak isteyen, hepinizin kulu olsun.
10:45  Çünkü İnsanoğlu bile hizmet edilmeye değil, hizmet etmeye ve canını birçokları için fidye olarak vermeye geldi."

İsa'nın ayetlerdeki kimliği:

32-34: Yeruşalim'e giderken İsa'nın öğrencileri korkuyorlardı, ama İsa kararlı adımlarla ilerliyordu. İsa öğrencilerine kendisinin nasıl öleceğini açık bir dille anlatır. O'nu bekleyen acı, ölüm ve diriliştir. İsa'nın gittiği bu yol bizim için de geçerlidir. Bizim de izlememiz gereken yoldur. Daha önce bunu yaşayan İsa bize yardım edecektir. O'na güvenerek ilerleyebiliriz (İbr.2:17-18).

42-45: İsa'nın egemenliği, bu dünyadakine benzemez. Bu egemenlikte hizmet eden birinci olacaktır. İsa kendi canını ölüme teslim ederek bize hizmet etmiş ve yaşamımızı kurtarmıştır. Bize kendi egemenliğinin nasıl bir egemenlik olduğunu göstermiştir. Topluluğumda birinci olmak için uğraşıp didinen kişiler var mı? Ben de onlardan biri miyim? Bugün kime hizmet edeceğim? Tanrı'nın Egemenliği'nin yayılması için bende bulunması gereken nitelikler nelerdir? Hizmet etmek!

Bana hangi öğütler verilmektedir?

35-37: İsa Yeruşalim'de çekeceği acıyı anlatırken Zebedi'nin oğullan Yakup'la Yuhanna İsa'ya gelip istekte bulunur. Onların isteklerinden öğrencilerin İsa'yı hâlâ iyi anlamadıklannı görebiliriz. Onlann düşüncesi hâlâ bu dünyaya göredir. Bugünlerde Rab'den dilediğim nedir? Dileğim Rab'bin isteğine uygun mu?

37-40: Yakup'la Yuhanna'nın isteği, İsa'nın içeceği kâseden içmek ve olacağı vaftizden geçmekle yapılabilecek bir şeydir. Tanrı'nın Egemenliği'nde bir yer edinmek istiyor muyuz? Tabi, bunu arzulamalıyız, ama aynı zamanda İsa'nın yaptığı gibi kendimizi inkâr etmeli ve O'nun çektiği acıyı çekmeliyiz. Rab'den sadece benim için iyi görüneni mi, yoksa (zor da olsa) O'nun istediği yolda yürümeyi mi diliyorum?

41: Tanrı'nın Egemenliği'ni yanlış anlayan sadece Yakup'la Yuhanna değildir. Diğer öğrenciler de yanlış anlayıp Yakup'la Yuhanna'ya kızar. Öğrenciler arasındaki bu çatışmayı gören İsa'nın çektiği yalnızlığı ve acıyı hissedebiliyor muyuz? İmanlı kardeşler arasındaki anlaşmazlık ve çekişmeler Rab'be acı verir. Tanrı'nın Egemenliği'ni açıklamam gerektiğinde, bunu nasıl açıklayabilirim? Bu konu hakkında şimdi düşünmeliyim. Rab'bin isteğini doğru anlamadan kırdığım bir kardeş varsa, ne yapmalıyım?