Laodikya, Asya ıli’ndeki yedi kilisenin içinde bulunduğu şehirler arasında ban­kacılığı, kumaş ticareti, göz merhemi üretimi ve tıp fakültesiyle ün sal­mış zengin bir şehirdi. Bu şehir, su yetersizliğinden dolayı termallerden suyu şeh-re getiren kanallar yaparak, sıcak olan suların ılıklaşmalarına neden ol­muştur. Laodikya kilisesi de şehre getirilen bu ılık su gibi tadını yitirmişti.

İsa’nın ayetlerdeki kimliği:

15, 16. ayetler: Rab ılık olandan nefret etmektedir. Laodikya kilisesi de tıpkı ılık su gibi kusma duygusu veriyordu. Rab, kendisini bütün yüre­ğiyle değil, yüzeysel olarak izleyenlerden nefret etmektedir. Rab’be ve O’nun kilisesine adanışım bu sular gibi ılık mı?

18-21. ayetler: İsa, sabırla yüreğimizin kapısında durup bizimle bize sağlaya­bileceklerini paylaşmak için bekliyor. O, Laodikya kilisesindeki imanlıların yüreklerinin kapılarını çaldı, ama onlar dünyasal işlere o kadar dalmışlardı ki, O’nu yaşamlarının dışında bıraktılar. Yaşamımı değiştir­meye gelen İsa’dan kaçmaya çalışmıyor muyum? Rab’bin sesini işittiği­mizde, O’nunla ilişkimizi yenileyip Tanrı’nın tahtına birlikte oturma yüceli­ğine erişmek istiyor muyuz? Yüreğimizin kapısını O’na sürekli açık tu­talım.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

17. ayet: Laodikya kilisesi kendi sözlüğünde “yetersiz” kelimesinin bulunma­dığını düşünmüş olabilir. Ama gerçekte ruhsal açıdan çok yoksul ve zavallı durumdaydı. Bazı kişiler zenginliği Tanrı’nın verdiği bereketin bir işa-reti olarak düşünürler. Ama ne kadar büyük bir zenginliğe sahip olu­nursa olunsun, İsa’yla diri bir ilişki yoksa hiçbir şeye sahip olunmamış­tır. Laodikya kilisesi kendi durumunu açıkça göremiyordu. Ruh­sal durumlarının ne kadar kötü olduğunun farkında bile olmadan, “Bu ka­dar yeter” demeleri, kilisenin kritik bir dönemde olduğunu göstermekte­dir. Ben ve katıldığım kilise, ruhsal durumumuzu biliyor mu­yuz?

 Dua: Rab, seninle olan ilişkimi yenile.