5. bölüm, topluluğun yaşamının tamamen yalanla dolu olması nedeniyle, on­lara verilecek cezadan söz eder. 1-9. bölümlerde onların bağışlanamayacak kö­tülüklerinden, 10-19. bölümlerde ise Tanrı’nın yargı tasarısıyla halkın ger­çekçi olmayan güven duygusunu karşılaştırılmaktadır. Ama bu durumda bile umudu kırılmayan yalnızca Tanrımız’dır (18).

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

7-9. ayetler: Rab’bin yargı tasarısı adildir. Yaşam verenin onu geri al­maya hakkı olduğu gibi, içtikleri anda sadık kalmayan halka karşı yargı ta­lep etmek de O’nun hakkıdır.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

1, 2. ayetler: Yeruşalim’de gerçeği arayan kimse yoktu ve halkın tamamı ruhsal yönden çürümüşlük içindeydi. Rab’be iman edeceklerine ant içme­leri de asılsızdı, çünkü sözleriyle davranışları birbirini tutmuyordu. ıma­nımla özdeş bir yaşam mı sürdürüyorum? Rab’bin sözüne göre yaşıyor mu­yum?

3-6. ayetler: Yalnızca yoksullarla akılsızlar değil, önderler de Rab’bin yo­lunu reddettiler. Cezalandırıldıkları halde yine de yüzleri kaya gibi sertti. Rab’bin yolunu bilmeyen yoksulla zengin, cahille okumuş kişi ara­sında fark yoktur. Bu kişilerin hepsi aptal ve akılsızdır. Özellikle zengin ve okumuş insanlar kibirlenmeden, alçakgönüllülükle Rab’bin sözünü öğren­meye ve buna göre yaşamaya dikkat etmelidirler.

10-13. ayetler: Bu ayetlerde ısrail’in cezalandırılma nedeni açıklanmakta­dır. Seçilmiş asma olan ısrail, Rab’be olan imanını bırak­makla kalmadı, davranışlarıyla da Tanrı’nın varlığını reddetti. Bunlar, felake­tin kendilerine uğramayacağını ve yargı diye bir şey görmeyecekle­rini söyleyerek güvenlikte olduklarını düşünüyorlardı. Sahte peygamber­ler de halkın bu sahte güvenlikten şüphe etmemelerini sağlıyorlardı. Kilisemi­zin ve kendimizin çürümüşlüğünü görmeden, sayıca büyümeleri öne sürerek durumu kurtarmaya çalışan önderlerden sakınmalıyız.

Dua: Rab, gerçeği öğrenmek için daha büyük bir gayrete sahip olmamı sağla.