Yeremya 2:9-19

9 "Bu yüzden sizden yine davacı olacağım" diyor RAB,

"Torunlarınızdan da davacı olacağım.

10 Gidin de Kittim kıyılarına bakın!

Kedar ülkesine adam gönderip iyice inceleyin,

Hiç böyle bir şey oldu mu, olmadı mı görün.

11 Hiçbir ulus ilahlarını değiştirdi mi?

(Ki onlar zaten tanrı değildirler.)

Ama benim halkım görkemini

ışe yaramaz putlara değişti.

12 Ey gökler, şaşın buna,

Tir tir titreyin, şaşakalın" diyor RAB.

13 "Çünkü halkım iki kötülük yaptı:

Beni, diri suların pınarını bıraktı,

Kendilerine sarnıçlar,

Su tutmayan çatlak sarnıçlar kazdı.

14-15 ısrail uşak mı?

Köle olarak mı doğdu?

Öyleyse neden gümbür gümbür kükreyen

Genç aslanlara av oldu?

Ülkeyi viraneye çevirdiler,

Kentler yerle bir edildi, kimsesiz bırakıldı!

16 Nof ve Tahpanhes halkı

Kafanı kırdı.

17 Seni yolda yürüten Tanrın RAB'bi bırakmakla

Başına bunları getirdin.

18 şimdi şihor suyundan içmek için

Mısır'a gitmek size yarar sağlar mı?

Fırat suyundan içmek için

Asur'a gitmek size ne sağlar?

19 Seni kendi kötülüğün yola getirecek,

Dönekliğin seni paylayacak.

Tanrın RAB'bi bırakmanın,

Benden korkmamanın

Ne kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla."

Her şeye Egemen Rab Yahve böyle diyor.

Titreyin, şaşakalın

ısrail’in Tanrı’yı bırakması gerçekten aptalca bir davranıştı. Bu davranış, Tanrı’nın yargısına uğramak için yapılmış bir hareketti. Nof ve Tahpanhes Mısır’ın kentleridir. şihor da Nil’in kollarından biridir.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

9-12. ayetler: Tanrı, halkına işlemiş oldukları günahları açıkça göstermek için onlardan davacı olup yaptıklarını açıkladı. Onlardan, yabancı ulusların nasıl olduklarını anlamaları için Kittim kıyıları ve Kedar ülkesini incelemelerini istemişti. Hiçbir ulus ilahlarını değiştirmemişti. Ama ısrail halkı gerçek ve tek olan Tanrı’yı değersiz ilahlarla değiştirmek gibi bir hata yapar. Bu, gerçekten çok korkunç bir davranıştı. ımanımı duruma göre değiştirebileceğim bir inanç olarak mı görüyorum?

Bana hangi öğütler verilmektedir?

13. ayet: ısrail’in yaptığı kötülüğün ilki Tanrı’yı bırakmak, ikincisi ise O’nun yerine başka ilahlara tapmaktır. Bu eylem, diri suların pınarını bırakıp su tutmayan çatlak sarnıçlar kazmak gibi saçma bir harekettir. Ya­şam kaynağımızın yalnızca Tanrı olduğunu bilerek O’na güvenmeli, çatlak sarnıçlar olan kendimize güvenmemeliyiz.

14-17. ayetler: ısrail’in ihaneti kendi trajik sonunu getirir. Yabancı uluslar ülkelerine saldırarak viraneye çevirirler, kentler ve köyler yakılıp yerle bir edilir. Yahuda krallığı ise Mısır’ın saldırısıyla sıkıntıya düşer. Bütün bu sıkıntılar Tanrı’yı bıraktıkları için başlarına gelmişti.

18, 19. ayetler: Yahuda yalnızca putların ardından gitmek için değil, yararsız bir anlaşma yapmak için de Tanrı’yı bırakmıştı. Güvenliklerini sağlamak için Mısır ve Asur’la anlaşmak istemişler, ama hiçbir ülke onlara yardımcı olmak istememişti. ısrail yalnızca kendi günahları nedeniyle cezalandırılmıştı. Ancak yargıyı yaşadıktan sonra Tanrı’yı bırakmanın ve O’ndan korkmamanın ne kadar kötü ve acı olduğu anlaşılmıştı. Günah işlemekte ısrar ediyorsam hemen tövbe etmeliyim.

Dua:Tanrım, yaşamım boyunca puta tapmak gibi bir saçmalık yapmak istemiyorum, bana yardım et!