| Suç Sunusu |
|
Levililer 5:14 - 6:7 Suç Sunusu 14 RAB Musa'ya şöyle dedi: 15 "Eğer biri RAB'be adanmış nesnelere el uzatır, bilmeden günah işlerse, suç sunusu olarak RAB'be küçükbaş hayvanlardan kusursuz bir koç getirmeli. Değeri gümüş şekelle, tapınak şekeliyle ölçülmeli. 16 Adanmış nesneler konusunda işlediği günahın karşılığını ödemeli ve beşte birini üzerine ekleyip kâhine vermeli. Kâhin suç sunusu olan koçla kişinin günahını bağışlatacak ve kişi bağışlanacak. 17 "Eğer biri günah işler, RAB'bin buyruklarından birinde yasak olanı yaparsa, bilmeden yapsa bile, suç işlemiş olur; suçunun bedelini ödeyecektir. 18 Kâhine suç sunusu olarak küçükbaş hayvanlardan belli değeri olan kusursuz bir koç getirmeli. Kâhin kişinin bilmeden işlediği günahı bağışlatacak ve kişi bağışlanacak. 19 Bu suç sunusudur. Kişi gerçekten RAB'be karşı suç işlemiştir." 1 RAB Musa'ya şöyle dedi: 2 "Eğer biri günah işler, RAB'be ihanet eder, kendisine emanet edilen, rehin bırakılan ya da çalıntı bir mal konusunda komşusunu aldatır ya da ona haksızlık ederse, 3 kayıp bir eşya bulup yalan söylerse, yalan yere ant içerse, yani insanların işleyebileceği bu suçlardan birini işlerse, 4 günah işlemiş olur ve suçlu sayılır. Çaldığı ya da haksızlıkla ele geçirdiği şeyi, kendisine emanet edilen ya da bulduğu kayıp eşyayı, 5 ya da hakkında yalan yere ant içtiği şeyi, üzerine beşte birini de ekleyerek, suç sunusunu getirdiği gün sahibine geri vermeli. 6 RAB'be suç sunusu olarak kâhine belli değeri olan kusursuz bir koç getirmeli. 7 Kâhin RAB'bin huzurunda onun günahını bağışlatacak; işlediği suç ne olursa olsun kişi bağışlanacak." Suç Sunusu Suç sunusunun günah sunusuna benzer özellikleri bulunmaktadır. Özellikle bu sunuda, Rab’be adanmış nesnelere el uzatıldığında ya da Rab’be sadık kalınmadığında, kesinlikle tazminat ödenmesi gerektiğinden, ‘tazminat sunusu’ olarak da adlandırılmaktadır. Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği: 15, 16. ayetler: Tanrı’ya adanmış nesnelere el uzatarak günah işleyen kişi, suç sunusu olarak işlediği günahın karşılığını ödemelidir. Rab’be adanmış nesnelere bilmeden el uzatmak şu anlamlara gelir: Tanrı’ya adandığı halde yerine getirilmeyen adaklar, kâhine ait olan kutsal sunuyu yemek (Lev.22:14) veya ondalıkları ve adanmış eşyaları sunmamak. Bu günahı işleyen, adanmış eşyaların değerine göre koç sunmak ve buna beşte biri kadar daha ekleyip kâhine vermek zorundaydı. Adanmış eşyaların kutsal sayılması, bunların Tanrı’ya ait olduğu anlamına gelmektedir. Bu nedenle, günahlarımız yerine suç sunusu olan (Yeşaya 53:10) İsa’nın lütfunu unutmamız korkunç bir günahtır. şu sıralar zor durumda olduğumu bahane ederek, bencillik yapmadım mı? Kiliseme ve iş yerime ait eşyaları kişisel amaçlarım için kullanmadım mı? 17, 18. ayetler: Tanrı’nın buyruklarında yasaklananlar bilmeden yapılsa bile, bu günahların mutlaka bağışlanılması gerekir. Yasaklar kutsal eşyalarla da ilgili olabilir. Kişinin bilmeden işlediği günahların hepsini hatırlayarak bunlardan tövbe etmesi kolay değildir. Ancak Rab’bin sözünü okurken fark edilen bir günah olduğunda (Mez.19:12) hemen tövbe ederek yanlışlık somut bir şekilde itiraf edilmeli ve gerekiyorsa günahın karşılığını da ödemelidir. 6:1-7 ayetler: Komşuya dürüst davranmamakla işlenen günah, Tanrı’ya karşı da işlenmiştir. Komşumuzla olan ilişkimiz de Tanrı’yla olan ilişkimize benzer şekilde dürüstlük temelleri üzerine kurulmalıdır. Bana hangi öğütler verilmektedir? 6:1-3 ayetler: Zorla veya aldatarak başkasına haksızlık ettim mi? Çok küçük yanlışlarımızda bile Rab’be itirafta bulunup tövbe etmeliyiz. 6:4, 5. ayetler: Komşuya zarar verildiğinde, zararın üzerine beşte biri eklenerek bu zararın giderilmesi gerekir. İsa, sunumuzu kardeşimizle barıştıktan sonra sunmamızı söyledi (Matta 5:23-26). Bugün Rab’be gelmeden önce çözülmesi gereken sorunlarımız var mı? Dua: Rab, sana yakışmayan kötü davranışlarımdan vazgeçip değişmek istiyorum, bana yardım et! |