1.Samuel 29:1-11

Akiş Davut'u Ziklag'a Gönderiyor

1 Filistliler bütün ordularını Afek'te topladılar. ısrailliler ise Yizreel'deki pınarın yanına kurdukları ordugahta kalıyorlardı.

2 Filist beyleri yüzer ve biner kişilik birliklerle ilerliyordu. Davut'la adamlarıysa Akiş'le birlikte geriden geliyorlardı.

3 Filistli komutanlar, "Bu ıbraniler'in burada ne işi var?" diye sorunca, Akiş şu karşılığı verdi: "Bu, ısrail Kralı Saul'un görevlisi Davut'tur. Bir yıldan uzun süredir yanımda kalıyor. Bana geldiğinden beri kendisinde hiçbir kötülük bulamadım."

4 Ama Filistli komutanlar Akiş'e öfkelendiler. "Adamı geri gönder, kendisine verdiğin yere dönsün" dediler, "Bizimle birlikte savaşa gelmesin; yoksa savaş sırasında bize karşı çıkar. Efendisinin beğenisini nasıl kazanabilir? Adamlarımızın başını ona vermekten daha iyi bir yol bulabilir mi?

5 Çalıp oynarken, "Saul binlercesini öldürdü, Davut'sa on binlercesini"

diye hakkında ezgiler okudukları Davut değil mi bu?"

6 Bunun üzerine Akiş, Davut'u çağırıp, "Yaşayan RAB'bin adıyla derim ki, sen dürüst bir kişisin" dedi, "Benimle birlikte savaşa katılmanı isterdim. Yanıma geldiğin günden bu yana ters bir davranışını görmedim. Ama Filist beyleri seni uygun görmedi.

7 şimdi geri dön ve esenlikle git. Filist beylerinin gözünde ters bir davranışta bulunma."

8 Davut, "Ama ben ne yaptım?" diye sordu, "Yanına geldiğimden bu yana bende ne buldun ki, gidip efendim kralın düşmanlarına karşı savaşmayayım?"

9 Akiş, "Biliyorum, sen benim gözümde Tanrı'nın bir meleği gibi iyisin" diye yanıtladı, "Ne var ki Filistli komutanlar, 'Bizimle savaşa gelmesin' diyorlar.

10 Seninle gelmiş olan efendin Saul'un kullarıyla birlikte sabah erkenden kalkın ve tan ağarır ağarmaz gidin."

11 Böylece Davut'la adamları Filist ülkesine dönmek üzere sabah erkenden kalktılar. Filistliler ise Yizreel'e gittiler.

Davut’un Savaşması Engelleniyor

ısrail’in düşmanı olan Filistliler’in yanında Davut da savaşa katılmak zorunda kalır. Ancak Tanrı, Filist beyleri aracılığıyla onun savaşmasını engel­ler.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

Bütün ayetler: Tanrı, çıkmaza giren Davut’u kurtarır. ıstemeden de olsa bu savaşa katılmak zorunda bırakılmıştı. Ama bu, kendisini ısrail’in önderi olabilecek bir durumdan, halkının düşmanı konumuna getirebilirdi. Davut böyle bir çıkmazın içindeyken Tanrı’nın müdahalesiyle her şey yoluna girer. Eğer Akiş’in önerisiyle ısrail’e karşı savaşsaydı ne olacaktı? Burada görmemiz gereken gerçek şudur: şeytan’ın hilesi ve planı ortaya çıkmıştır; yanlış kararlarımız ve hatalarımız yüzünden başımızı derde sokmamıza rağmen, Tanrı’nın bizim için belirlediği çözümü, Rab kendisi yerine getirir.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

3, 6, 9. ayetler: Davut dürüstlüğü nedeniyle Akiş tarafından takdir edildi. Sürgün yaşamında güvende olabilmek için, Davut gerçeği Akiş’ten saklayarak ona yaklaşmak zorunda kalmıştı. Hangi durumda olursa olsun, kime hizmet ederse etsin, dürüst ve sadık bir yaşam sürmek imanlının görevidir. Arkadaşlarım tarafından takdir ediliyor muyum? Bana güveniyorlar mı?

8. ayet: Davut Akiş’i kandırmak için ona kurnazca bir soru sorar. Bu durum Davut’un yüreğindeki kaygılardan kaynaklanmaktadır. Bu nedenle kendi halkı için bile ‘kralın düşmanları’ diye sert bir ifade kullanır. Ancak Davut, az önce Tanrı’nın yardımıyla çıkmazdan kurtulduğu halde, O’na hâlâ tam olarak güvenmemektedir. Çıkmaza girdiğimde, ben de böyle korkakça davranabileceğimi bilmeliyim.

Dua: Tanrım, çaresiz durumlarda bile yalnızca senin yardımınla bu sıkıntıları yenmeme yardımcı ol.